Dag 9: Lia & Sake
De laatste dag in Tokio alweer. Wellicht de laatste, maar zeker niet de minste! Deze laatste dag in Tokyo zou vooral in het teken staan van een bezoek aan Central Consultants, een adviesbureau, en een bezoek aan het Shibaura Institute of Technology, een universiteit in Tokyo. De dag begon, zoals elke dag, met twee broodjes jam en een kop koffie dat ook prima door kan gaan voor thee. Vervolgens mochten we een uur genieten van één van Tokyo’s civiele hoogtepunten, a.k.a. The Tokyo Metro. Geheel naar Japanse standaarden kwamen wij netjes op tijd aan bij Central Consultants voor de 1e excursie.
Na een zeer geslaagde excursie bleek al snel dat twee broodjes jam onvoldoende is om de gemiddelde civieler de dag door te helpen en werd het dus weer eens tijd voor lunch. Gelukkig waren er een aantal zeer behulpzame Japanse ‘teaching assistants’ die ons aanraden om ook eens te komen lunchen in de cafetaria van het Shibaura Institute of Technology waar wij die middag ook nog een excursie zouden hebben. Dit leek ook ons een praktische oplossing en de beslissing was dan ook snel gemaakt om de Japanse kantine een keer uit te proberen.
Op de UT staat het gezegde “even langs Ria gaan” al jaren synoniem voor “eten in de kantine”. Japanners zijn echter wat minder goed in het uitspreken van de R dan de gemiddelde Hollander. Vandaar dat dit gezegde dan ook al snel omgevormd werd tot “even langs Lia gaan”. Hier kwamen we er al snel achter dat onze Ria nog flink wat kan leren van Lia. Waar op de UT al snel €3,95 afgerekend dient te worden voor een karig broodje gezond was het hier mogelijk om uit een uitgebreid assortiment een degelijke en voedzame maaltijd te halen voor nog geen 500 Yen (nog geen 4 euro’s). Nadat wij genoten hadden van Lia’s kookkunsten waren de energiereserves weer voldoende opgebouwd om de volgende excursie, een kennismaking met het Shibaura Institute of Technology, te doorstaan.
Om de middag goed af te sluiten hadden de Japanners ons uitgenodigd voor een typisch Japanse borrel. Gelukkig waren wij er inmiddels van op de hoogte dat nee zeggen in Japan als onbeleefd wordt beschouwd, wij hadden dan ook geen enkele andere optie dan hier natuurlijk ja op te zeggen. Hier werd al snel duidelijk dat de Japanners, net zoals de Nederlanders, toch ook echt wel van een borreltje houden. Ondanks dat de borrel braaf begon met ieder 1 of 2 biertjes vonden de Japanners al snel dat wij ook wat van de Japanse cultuur moesten meekrijgen. In dit geval betekende dit kennis maken met de nationale drank van Japan: Sake. Dit viel bij de meesten erg in de smaak en er werd dan ook uitbundig ‘geproefd’ door zowel de Nederlanders als de Japanners.
Om de laatste avond in Tokyo af te sluiten werd er door menigeen nog even een kaartje gelegd in het hotel of werd een bezoek gebracht aan enkele studenten van de studiereis van Inter-Actief die op dat moment ook in Tokyo verbleven. Daarna werden nog snel de laatste tassen gepakt en werd al vroeg het bed opgezocht. Dit alles om de volgende dag weer fris en fruitig (of voor sommigen, iets minder fris en fruitig dankzij de sake) naar onze volgende bestemming te reizen: Kyoto!