Latest News

Dag 7: Start your engines, please!

Buona sera!

Hier weer een update uit het altijd frisse Tokyo, waar het kwik vandaag een luttele 32 graden celsius haalde. Voor een gedeelte van de groep was het een zware dag. Op zaterdagavond had de groep de stoute schoenen aan getrokken en besloot de bierleidingen uitgebreid te testen. Het is natuurlijk een doodzonde als een kroegeigenaar nationaal excuus aan dient te bieden als het bier niet van voldoende kwaliteit is. De hoeveelheid bierafname was de volgende ochtend direct te correleren met de tijden waarop eenieder wakker werd: dit fluctueerde tussen 09.00 en een uur of 17.00. De zondag stond in de agenda als een vrije dag, dus iedereen waaierde uit over de gehele metropool. Maarten had gisteren de groep al verlaten om, zoals een echte wielrenner betaamt, een hoogtestage programma uit te voeren op de flanken van Mount Fuji. Zijn dag op de fiets begon rond een uurtje of 05:30. Met een kleine 120 kilometer en een luttele 2900 hoogtemeters, werden de Yakitori-calorietjes er snel weer af gefietst om vervolgens de trein terug naar Tokyo te pakken om zich ‘s avonds weer bij de rest te voegen.

Waar Maarten de bergen aan het opfietsen was, werden de overige deelnemers gestaag wakker. Voor de een was het plan voor de dag al geheel in beton gegoten en stond de wekker, de ander hield een wat meer relaxt programma aan. Ondergetekende behoorde tot deze tweede groep en had wel wat plannen gemaakt voor de dag, maar nog niks was echt vastgelegd. Na een bezoekje aan de supermarkt voor een brunch (het ontbijt was ‘helaas’ al gesloten) werd de hoteltelefoon weer opgestart en de bijbehorende routes opgezocht. Planning voor de dag was het ‘oude’ Tokyo en een bezoekje aan de Hama-rikyu tuinen, een voormalig eendenjacht gebied. Tezamen met Herwin, Roy en Tim & Tom, werd de hitte doorstaan. Na een metrorit, waarin het bestaan van de Wet van behoud van Japanners* des te meer weer bevestigd werd, kon er relaxt gewandeld worden door een van de weinige stukjes groen die Tokyo rijk is. Deze prachtige tuin was dan ook een vreemde eend in de bijt. Het water en de rondvliegende vogels (+ overgebleven eenden) stond in een verbazingwekkend contrast met de gigantische wolkenkrabbers in de achtergrond. Na een bezoek aan wat frisse lucht werd er teruggevallen op de Wet van de meeste lichtjes**, de bovenste verdieping van een aangrenzende wolkenkrabber was het slachtoffer. Onderweg naar boven in een half glazen lift, werd de hoogtevrees bij een groot gedeelte van de groep wel duidelijk zichtbaar, maar het uitzicht over de baai van Tokyo, de Hama-Rikyu tuinen en het uitzicht op de terugreis naar beneden maakten dit uitstapje meer dan waard! 

Op dit moment kregen Roy en ik de bevestiging van onze reservering voor MariCar, waardoor we onze reis richting Yanaka hebben moeten annuleren. Er moest in navolging van de derde plek voor Max Verstappen vandaag gekart worden! (Wees gerust, Herwin en Tim & Tom  namen toch nog de proef op de som met een kleine bierproeverij in ‘oud’ Tokyo) Rond de klok van 18.50 moesten we aantreden in een buitenwijk waar de karts voor ons waren afgetankt. Met MariCar is het de bedoeling dat je als je favoriete held/stripfiguur verkleed gaat en de wegen van Tokyo onveilig gaat maken. Uiteraard maakten we al snel de beslissing dat we voor elkaar de pakken uit mochten kiezen. Energieke Roy, kon stuiterend door de straten als Tijgetje en ondergetekende kreeg een Knorretje pak. Gewapend zonder bananen, maar met een fanatieke tourguide kregen we de fijne kneepjes van het karten te leren. Zondagavond, scheuren door de straten van Tokyo, waar snelheden tot 70 km/h toch wel werden gehaald. Episch! In onze kostuums trokken we dan ook veel aandacht en zijn we inmiddels waarschijnlijk al op menig Instagram account te taggen. Zelfs bij passerende auto’s werden raampjes opengedraaid en uitbundig gezwaaid. De rit leidde ons langs een verlichte Tokyo Tower, het lokale drukste winkelgebied, hét uitgaansgebied van Tokyo en uiteindelijk over Shibuya crossing, het drukste kruispunt ter wereld. Na een kleine anderhalf uur rondgereden te hebben bleek dat onze bandentechniek de beste was. Daarom maak ik u dan ook met trots de uitslag van de GP van Japan bekend.

Roy Dierx
Floran Witting
Max Verstappen

De afterparty van dit feestelijk podium eindigt helaas niet op een champagne feest, maar met een computerschermpje en een klein drankje on the side. Maar wat was vandaag een dag voor in de boeken!

Mata Ashita!!

Floran

*Wet van behoud van Japanners:
Voor iedere Japanner die er weg gaat, komt er weer een Japanner voor terug. Vooral te herkennen in de metro, het is of rustig of extreem druk.

**Wet van de meeste lichtjes:
Weg die gevolgd moet worden om ergens uit te komen waar het interessant is. *Deze wet geldt niet voor de beste restaurantjes, deze zitten achteraf 3 verdiepingen omhoog of 1 verdieping onder de grond.

Abstract:
Podium of the GP of Japan:
Roy Dierx
Floran Witting
Max Verstappen

Finally a free day in Tokyo! The hangovers were divided over the whole group, from no headache, to sleeping until 17:00. As regular on a free day, everybody has made their own plans. Ranging from the Modern Art Museum, to the Tokyo Skytree and Go Karting across Tokyo. We visited the old gardens of Hama-Rikyu, where the contrast between the metropolitan area and green became very clear. Which was kind of odd, but also quite welcome. After visiting a high rise next to the park, the route was set for a Go Kart experience across Tokyo, visiting some of the highlights with accompanied by a tourguide. After choosing our favorite costumes, the karts were fueled up and off we were. I can assure you, that this activity is a must do in Tokyo, you feel like a celebrity with everybody photographing you and cruising with 70 kph with the smog in your hair is a feeling you can’t easily reproduce!