Dag 11: Eerste dag in Kyoto
Konbanwa en hallo vanuit Kyoto. Na een gezellige nacht in de twijfelaars konden we ons eerste ontbijt in Kyoto uitproberen. Tot onze grote opluchting, na een week van marteling met getoast brood, bestond het nu uit een pizzabrood en een oliebol broodje. Een afwisseling die wel welkom was na al deze tijd.
Na het ontbijt verzamelde de groep om 8:20 onder het hotel. Nou vrijwel de hele groep. Een enkeling vergat de tijd en sjokte 10 minuten later het hotel uit.
Na een kwartier lopen arriveerden we bij de eerste excursie van de dag; de Prefectuur Kyoto. Hier ontmoetten we ook de tolk van de dag. Een ietwat onhandige Japanner die gebroken Engelse zinnen wist uit te brengen, maar het was beter dan niets.
Eenmaal in de presentatie ruimte gingen we zitten achter de zoveelste rij veel te lage tafels. Ik heb medelijden met alle lange mensen die mee zijn op deze trip. Verder viel het iedereen op dat het wel erg warm was in de ruimte, maar de Japanners leken de presentaties voor het eerste half uur niet te willen verstoren met het openen van ramen. Na een uurtje van presentaties stapten we in de bus om door te reizen naar het Biwa meer, waar we een uurtje later arriveerden. Hier werd kort rondgekeken naar de water veiligheid en ook was er een testruimte voor extreme neerslag die werd uitgetest door een paar dappere zielen.
Als laatste excursie ging de groep met de bus door naar het Shin-Meishin, een snelweg die al 25 jaar in aanbouw is. Daarvoor namen we nog wel een korte stop om te lunchen van 30 minuten. Korter nog dan gepland omdat de bus volgens de Japanners écht niet kwijt kon en de tolk veel tijd nodig had om te besluiten dat we eigenlijk ook wel uit konden stappen langs de weg. De groep splitste zich op in twee. De ene groep ging richting een Japans restaurant waar je bestelde via automaten. De andere ging richting de supermarkt om brood, sushi of een pizza te halen. Een speciale vermelding gaat hierbij naar Roy, Simone, Bas, Floran en Jeroen. Die niet alleen eerst uit eten gingen maar daarna ook nog even de supermarkt in moesten. Tien minuten later keerde ze onder escort van een panikerende tolk terug, omdat ze te lang in de rij van de supermarkt hadden gestaan.
Na de bouw van de snelweg van dichtbij te hebben gezien, gingen we met de bus terug naar het hotel. Vandaar splitste men na een korte stop op. Mijn groep ging richting het zuidoosten van de stad, naar enkele tempels en een aantal winkelstraten. De avond eindigde voor de meesten zoals vanouds in de british pub onder het genot van enkele biertorens. Het leven in Japan went zo wel.